Bir sabah yakın arkadaşım Ezgi ile işe giderken yolda vicdansız birinin annesinden ayırıp bir kenara attığı küçücük yavru kediyi gördük.Ezgi, yalnız yaşadığı için bana arkadaş olur dedi kedi alıp eve götürdü.
Ertesi gün sorduğumda yavru kediyi sorduğumda veterine götürüp karnesini çıkardığını adını maviş koyduğunu birbirlerini sevdiklerini oynadığı oyunları anlattı. Artık her sabah işe giderken Ezgi bana mavişi anlatıyordu.
Evde kedi bakmanın hiçde zor olmadığını hatta evde kedi bakılmasının insanın hayatına çok şeyler kattığını mavişin kendisine çok iyi geldiğini hayata bakış açısının değiştiğini maviş sayesinde pozitif bir insan olduğunu her şeyin olumlu yönünü görmeye başladığını artık eskisi gibi evde hayvan bakmanın korkunc bir şey olmadığını şimdi evinde kedi köpek bakanları çok iyi anladığını onlara hak verdiğini bundan sonra onları yanında olduğunu ve ilk defa annesine olan öfkesinin geçtiğini annesini evine davet ettiğini bunu da mavişin sayesinde yaptığını anlattı.
Aradan on ay geçti maviş bir yaşına girdi adı gibi sevimli çok güzel bir kedi oldu.Yaş günü olduğu için arkadaşım sevdiği şeyleri almış mavişe tabii bende,Ezgi'nin annesi de .Onları maviş barıştırdı.
Bir gün işyerine annesinden gelen bir telefonla Ezgi bana eve gidiyorum deyip aceleyle çıktı.Annesini alıp hastaneye götürmüş yapılan tektikler sonucunda doktor arkadaşıma,annesinin kalp krizi geçirmiş olduğunu kalbinin durduğunu ve tekrar çalışmaya başladığı için hayata döndüğünü bunun nasıl olduğunu sormuş.
Ezgi'nin annesi de kendisini kötü hissedince salondaki kanepeye uzandığını sonra bir şey hatırlamadığını uyanıncada hemen kızını aradığını söylemiş. Bunun nasıl olduğunu merakl eden arkadaşım annesiyle eve gelir gelmez bir süre önce hırsızlığa karşı önlem amacıyla koydurduğu kameranın görüntülerini açmış olanları şaşkınlıkla izlemişler .Annesi hayatta kalmasını mavişe borçluymuş.Annesi kendisini kötü hissedip kanepeye uzanınca maviş bir şeylerin yolunda gitmediğini anlamış hemen kanepeye çıkmış arkadaşımım annesinin yüzünü yalamış,uyandıramadığı için bu defa sol göğsünün üzerine çıkmış patileriyle başlamış masaj yapmaya. Yine uyandıramadığını düşünen maviş bu defa kanepenin yanındaki dolabın üstüne çıkmış.başlamış annesinin sol göğsünün üstüne atlamaya Bunu 4-5 kere yapmış. Sonra Ezgi'nin annesinin yüzünü yalamış ve yanında oturup beklemeye başlamış. Ne zaman sonra uyanan arkadaşımın annesi hemen kızına telefon açıp çağırmış. Bütün olanları arkadaşım ve annesi sanli film seyreder gibi mavişin bu fedakarlığını dostluğunu sevgisinin büyüklüğünü hayret ve hayranlıkla seyretmiş mavişe duydukları sevginin yanına bir de saygı eklenmiş.
Her gün her an bir çoğunun görmezden geldiği bir kısmının aman banane şimdi kim uğraşacak onunla,bir kısmının bir sürü masraf çıkar dediği bir kısmının bakıp geçtiği bazılarınında en üzücü ve kötü olan da bu zaten bir şekilde zarar verdiği oysa kimseye kötülükleri,zararları olmayan bu kedi ve köpeklerin biz insanlardan tek beklentileri,sevgi,güven,bir tabak yemek,bir tas su,sıcak bir yuva.
Eğer arkadaşım o sabah gördüğümüz o küçüçük yavru kediyi almasa kimbilir bugün annesi belki hayatta olmayacaktı. Ve arkadaşım annesine kırgın,her şeye olumsuz bakan, negatif bir insan olarak yaşamaya devam edecekti. Maviş bugün arkadaşımın hatatındaki en değerli varlığı ve en kıymetli dostu.Aman ne olacak hayvan işte dediğiniz kedi ya da köpek aslında hayatlarımıza çokşey katar,en yakın dostunuz,hayatınızın en değerli varlığı olabilir. Belli mi olur?