Size kahraman bir köpeği anlatacağım.Bundan 26 yıl önce tatil için arkadaşlarımın önerdiği deniz kenarındaki köye gitmek için yola çıktım.Saatlerce süren yolculuktan sonra nihayet köye yaklaştık.Tam köye yaklaşmışken yolun aşağısında yeşillikler içinde ağaçların arasında ki kulübe ve önünde yatan golden cinsi köpek dikkatimi çekmişti.
Meraktan duramıyordum. O neden oradaydı,o kulübe oraya nasıl gelmişti. Köye inince ilk işim bunu sormak olmuştu.Aldığım cevap beni çok şaşırtmış ve duygulandırmıştı.Köpeğin adı Cancan, dört yaşındaymış. Üç yıl önce,Cancan'ı gördüğüm yerde olan bir kaza da bir tek Cancan yaralı kurtulmuş. Köylüler, Cancan'ı tedavi edip bakmışlar. Fakat Cancan iyileşir iyileşmez köylülerin kendisini bulduğu yere gitmiş,köylüler gidip geri getirmişler ,bu dört beş kere tekrarlanınca bu sefer Cancan'ı köye getirmek yerine ona kulübe yapmışlar.Köye gelip yemeğini yiyip tekrar gidip kulübesinin önünde yola bakarak yatıyormuş.
Birgün , Cancan koşarak ve havlayarak köylülerin yanına gelmiş telaşla bir şeyler anlatıyormuş,meraklanan köylünün biri peşinden gitmiş . Bir araç yoldan çıkmış,yeşilliklerin oraya düşmüş.Köylü, arabanın açılan kapısından girip içerideki yaralıları giysilerinden tutup çekerek dışarı çıkarıp arabadan uzaklaştırmış.Koşarak köye gidip yardım getirmiş yaralıları hastaneye yetiştirmişler. Bu olaydan sonra köylüler Cancan'ın neden orada yaşamak istediğini anlamışlar ona karşı sevgileri bir kat daha arttığı gibi ne zaman koşarak kendilerine doğru koşarak gelse yardım çağırmak için geldiğini anlamışlar. Böylelikle Cancanın çok kişiyi kurtardığını ve koyun kahramanı olduğunu söylediler.
Cancan böylelikle bir taraftan sahiplerinin yokluğununun acısını hafiletmeye çalışırken bir taraftan da vefa borcunu ödemeye çalışıyormuş.Ben böyle birseyin sadece kıtaplarda olduğunu sanırdım.bende cancanı sevmiştim.O günden sonra heryaz tatıle gıttığimde işten fırsat buldukca cancanı görmeğe gıttım.her gıdışımde onun sevdığı seyleri goturmeye özen gösterdim.İstanbul'un koşuuşturmasından,işinden gücünden fırsat bulup yıne bır haftasonu koye gıttım.Cancan yerınde yoktu.Ölduğunu söylediler. Ne diyeceğimi,ne yapacağımı bilemedim.
Şimdilerde ne zaman o koye gıtsem ilk işim cancanın kulubesının yanındakı mezarını ziyaret etmek olur. Cancanı hiç unutmadım.
Bu arada yoğurt,dondurma gibi plastik kaplarla,köpük tabakları atmayın. Sokaklarda yaşamaya çalışan kedi ve köpek canlarımıza, yoğurt ve dondurma kapları ile su, köpük tabaklarla evde kalan yemeklerinizi verebilirsiniz.